Heb 6 | PolUGdanska | STEP | Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga;

Hebrews 6

Rozdział 6

1 Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta ^a od martwych uczynków ^b i wiara w Boga; 2 Nauka o chrztach ^c i nakładaniu rąk ^d, o zmartwychwstaniu umarłych ^e i sądzie wiecznym ^f. 3 I to uczynimy, jeśli Bóg pozwoli. 4 Niemożliwe jest bowiem, żeby tych, którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebieskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego ^g; 5 Zakosztowali też dobrego słowa Bożego i mocy przyszłego wieku; 6 A odpadli – ponownie odnowić ku pokucie ^h, gdyż sami sobie znowu krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na hańbę. 7 Ziemia bowiem, która pije deszcz często na nią spadający i rodzi rośliny użyteczne dla tych, którzy ją uprawiają, otrzymuje błogosławieństwo od Boga ⁱ. 8 Lecz ta, która wydaje ciernie i osty, jest odrzucona i bliska przekleństwa, a jej końcem jest spalenie ^j. 9 Ale chociaż tak mówimy, umiłowani, jesteśmy co do was przekonani o czymś lepszym i towarzyszącym zbawieniu. 10 Bóg bowiem nie jest niesprawiedliwy, aby miał zapomnieć ^k o waszym dziele i trudzie miłości, którą okazaliście dla jego imienia, gdy służyliście świętym i nadal służycie. 11 Pragniemy zaś, aby każdy z was okazywał tę samą gorliwość, żebyście mieli pełnię nadziei aż do końca; 12 Abyście nie byli ociężali, ale naśladowali tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice. 13 Gdy bowiem Bóg dał obietnicę Abrahamowi, a nie miał nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, przysiągł na siebie samego; 14 Mówiąc ^l: Zaprawdę, błogosławiąc, błogosławić ci będę i rozmnażając, rozmnożę cię. 15 A ponieważ tak cierpliwie czekał, dostąpił spełnienia obietnicy. 16 Ludzie bowiem przysięgają na kogoś większego, a przysięga dla potwierdzenia jest zakończeniem wszystkich sporów między nimi. 17 Dlatego też Bóg, chcąc dobitniej okazać dziedzicom obietnicy ^m niezmienność swojego postanowienia ^▼▼wola, poręczył ją przysięgą; 18 Abyśmy przez dwie niezmienne rzeczy, w których jest niemożliwe, aby Bóg kłamał ^o, mieli silną pociechę, my, którzy uciekliśmy, by pochwycić się zaoferowanej nam nadziei; 19 Którą mamy jako kotwicę duszy, bezpieczną i niewzruszoną, sięgającą poza zasłonę ^p; 20 Gdzie jako poprzednik ^q wszedł dla nas Jezus, stawszy się najwyższym kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.